Afval

Vanavond was er een informatiebijeenkomst over een proef met afval.
Omdat dochter en wij in de wijken wonen waar de proef wordt gehouden, zijn we samen baar deze bijeenkomst gegaan.
Er was een grote opkomst met veel verontrustte mensen.



Wat gaat er gebeuren.
Nu hebben we een kliko voor groente en tuinafval, een voor restafval en een voor papier. Dan wordt ook het plastic apart verzameld en opgehaald. Het glaswerk en textiel kun je naar een verzamelbak brengen.


Wat ze nu willen is dat in de ene kliko nat afval gedaan wordt. Daarmee bedoelen ze nog steeds groente en tuinafval.
In de andere kliko moet het droge afval zoals plastic, kleine elektrische apparaten, klein hout, kartonnen verpakkingen, blik, kapot serviesgoed, enzovoort.
De papieren kliko blijft voor papier.
Maar, er komt een zak voor restafval zoals maandverband, haren, kattebakvulling, as en sigarettenpeuken. Deze wordt 1 keer per maand opgehaald.
En luiers en incontinentiemateriaal moet naar een verzamelpunt gebracht worden.
Over de laatste 2 zaken was veel te doen.
Zelfs een arts die in de zaal zat protesteerde tegen het laatste om hygiënische redenen.
Iemand anders schetste het beeld van met 2 zakken met incontinentieluiers over straat te moeten die te zwaar zijn door het vocht.
Met andere woorden: heel veel tegenzin tegen de proef.
Maar het gaat toch door.
Per 1 oktober start de proef.
Ik ben benieuwd of het wel of niet slaagt.
Dat horen we pas na een jaar!

De bijeenkomst was in de school waar dochter les geeft.
Dus heb ik meteen een rondleiding gehad.
Er hing een leuke poster met onderstaand gedicht.

Broers en zussen

Franka heeft voor haar ouders die 50 jaar getrouwd zijn een fotoboek gemaakt.
Op het feest heb ik het ingekeken.
Een bladzijde trok mijn aandacht.
Franka heeft een foto van die bladzijde naar mij gemaild.
Op deze foto staat aan de linkerkant opa en oma van de Wouw en helemaal onderaan Walter.
Zijn 12 broers en zussen staan op de rechterpagina.




Nog een foto die ik van een ander heb gepikt is van Berit en haar 3 zonen.




Mooie foto is dat.

Jarig

De jongste kleinzoon is vandaag 2 jaar geworden.
Wat lijkt de tijd snel voorbij te gaan als je er op terug kijkt.
Maar vandaag is het feest.
Zijn moeder heeft een mooie taart gebakken voor het "chocolademonster".


Er is van gesmuld, vooral van de smarties.
Maar eerst moeten de kaarsjes uitgeblazen worden.




En de cadeautjes uitgepakt.





Jip heeft mijn fototoestel in beslag genomen en wat foto's geknipt.
Er zitten een paar aardige tussen.




Oom Frank


Mama



Oma

En het is gelukt om een foto te maken van de oudste kleinzoon.
Hij wil de laatste tijd niet meer op de foto.





Dan vind de jarige het genoeg!

50 jaar getrouwd

Het is een hele tijd, 50 jaar.





Hier het gelukkige bruidspaar.
De feestlocatie was in Oss.
Naast het hotel waar wij zelf getrouwd zijn.

Veel ooms, tantes, neven en nichten met of zonder aanhang waren op het feest.
Ik heb lekker bij kunnen kletsen en de laatste nieuwtjes gehoord.
Zoals dat oom Johan en Antoinette waarschijnlijk bij Yvonne in Oijen gaan wonen.
Dat Rene aangezichtskanker heeft waardoor zijn neus geamputeerd moet worden.
Ze maken wel een nieuwe uit vel van zijn arm.
Dat tante Emmy veel gezelligheid heeft van haar buurman en zich bij een aantal verenigingen heeft aangesloten.
Dat Daphne van Maya een Surinaamse vriend heeft enmet hem eenmaand in Suriname op vakantie is geweest.
En nog veel meer.

Ook mijn zus heeft zich prima vermaakt.





Verder was er een optreden van de "Wouw"sisters.
Erwin en de kinderen van Franka hebben een super vertolking neergezet.

Met andere woorden: het was gezellig!

Oogst

Vanmorgen regende het.
Om dan binnen te blijven zitten is deprimerend.
Het fruit is op.
Om het aangename met het nuttige te combineren maken we een autotocht.
We rijden de Betuwe en Maas en Waal route.
Gaandeweg klaart het weer op en rijden we onder een stralende hemel.
We volgen een route vanaf papier.
Dat valt nog niet mee, het staat niet altijd duidelijk omschreven wanneer we af moeten slaan en zo.
Maar we komen door leuke plaatsjes.
Tiel, Ochten, Echteld, Maasbommel, Appeltern, Batenburg zijn een paar die ik onthouden heb.
Niet in deze volgorde.

In Mmasbommel zijn we gestopt voor de lunch.
Bij een molen met draaiende wieken.
Dat is mooi om te zien.
Ze hebben daar heerlijk molenbrood.




Het ligt ook prachtig.
Aan de Maas.
Er ligt een grote camping met vaste chalets bij: Landgoed Molenhoek.
Het restaurant is ook de moeite waard.
Heel gezellig en modern ingericht, met een mooi zaaltje erbij met uitzicht over het water.
Een terras met loungebanken en leuke zitjes.
En dan de wc's.
Ik heb nog een keer moeten kijken om de deurklinken (4) te zien.
Wel leuk zo'n foto.




We hebben een leuke tocht gehad over dijken en door dorpjes.




Onderweg ook nog fruit, kersen en pruimen, gekocht en pronkappels.
Deze wagen staat ergens langs de weg met een geldkistje erbij.
Dat kan dus nog in deze tijd.




Thuisgekomen heb ik van een deel van de pruimen jam gemaakt, anders komen ze niet op.
De oogst van vandaag...

Kleine grote jongen

Gisteren moest een kleinzoon even slapen bij oma en opa.
Mama en papa moesten nog even weg zonder kinderen.
Nu vindt Luc zichzelf te groot om in het ledikantje te slapen.
Hij wil in een groot bes, net zoals thuis.
Dus dat proberen we dan maar uit.
Na een paar uurtjes ben ik eens gaan kijken of hij nog slaapt.
Op de logeerkamer kan ik hem niet vinden.
Is die kleine boef toch op ons bed gaan liggen.




Vooraf heeft hij alle schoenen door de kamer verspreid.
En als ik hem aan ga kleden op de logeerkamer zie ik dat hij nog meer gedaan heeft.
Het grijze potje met sudocreme ziet er verdacht wit uit.
Hij heeft de inhoud op het bed, de ladder van het bovenbed en de hoezen uitgesmeerd!

De volgende keer eerst maar alles aan de kant zetten voordat hij een middagdutje gaat doen.

Vakantieperikelen

De eerste dag na de zomervakantie wordt er voornamelijk gepraat.
Over de belevenissen tijdens deze vakantie.
Een collega is vanmorgen oma geworden van een kleindochter.
De baby was 10 dagen over tijd.




Een collega is tijdens een fietstocht in een moddersloot terecht gekomen.
Ze snapt nog steeds niet hoe dat kon.
Ze heeft hulp in moeten roepen om er uit te klimmen.





Een ander heeft een operatie ondergaan en is nog herstellende in het ziekenhuis.
Nog iemand heeft zich verstapt tijdens het wandelen in Frankrijk en een knieband gescheurd.
Een ander komt met de mededeling dat ze tijdens de vakantie in Nepal haar droomprins is tegengekomen en wil met hem gaan trouwen. Hij is 20 jaar jonger. Ik ben benieuwd hoe dat gaat verlopen.
Een ander is bijna klaar met de verbouwing van zijn huis en gaat een feestje daarvoor organiseren.
Een nieuwe collega is in de vakantie getrouwd in gaar moederland, Hongarije.




De meesten hebben mooi weer gehad, veel gedaan, veel gezien, maar zijn blij dat ze weer mogen beginnen.




En dan heb ik. Nog maar met een klein gedeelte van de collega's gesproken!
Ik ben benieuwd naar de ervaringen en verhalen van de anderen.

Jarig

Vandaag heeft mijn echtgenoot de respectabele leeftijd van 60 bereikt.





In de ochtend was het weer lekker genoeg om buiten te zitten.
Dat hebben we dus ook gedaan.
Het meeste bezoek kwam in de middag.
Maar het weer liet het afweten en een regenbui heeft ons naar binnen gejaagd.

Dan is het snel druk met de 4 kleinkinderen.
Zij willen kunnen spelen en rondrennen.

Hier wachten ze op het eten.




Het was een gezellige dag.

We zijn het zat!

Het laatste overnachtingsadres in Lynmouth, heeft hier in Engeland zo'n slechte recensies dat we besluiten om de reis af te breken.
De laatste 2 adressen zijn al erg tegengevallen en nu zouden we weer op een afgelegen plaats terecht komen. En weer een Bed & Breakfast.
Bovendien staat er dat de eigenaren zeer onbeschoft zijn, de kamers niet schoon en de service belabberd.
We hebben daar geen zin meer in!
Jammer maar helaas. Genoeg is genoeg.
Dus we rijden naar Dover in de hoop dat we een overtocht kunnen boeken.
Dat lukt.
De boot die vertrekt om 6 uur Engelse tijd, 7 uur Nederlandse tijd.
Hij zal er 2 uur over doen.
We hebben een mooi plekje op de boot.
Het is niet druk.




Eerst een maaltijd en dan even uitrusten van de rit hier naar toe.




Misschien zijn we nog voor middernacht thuis!

Op zoek

We gaan op weg naar het volgende adres.
Dat moet een park zijn met huisjes en kamers en suite bij een farm.
De navigatie stuurt ons naar een zeer afgelegen plek.
Geen mens te bekennen en er staat een vervallen schuur.
Dat kan niet goed zijn.
Nog een keer opnieuw instellen.
Nu worden we een andere richting op gewezen.
Via een karrepad, over een zeer smal weggetje naar een boerderij.








Het ziet er van buiten aardig uit.
De kamer is goed, van alle gemakken voorzien.
Maar, het is geen inn, maar een bed & breakfast.
Dus niets te eten of te drinken te koop.
Dat zou niet zo erg zijn mits we dicht bij een dorp of stad zouden zitten.
Maar we zitten echt in the middle of nowhere.
Ongeveer 5 kilometer van een normale weg.
Deze 5 kilometer hopen we telkens dat er geen tegenligger komt, anders moet iemand achteruit rijden tot een kruispunt of zo om te kunnen passeren.
En natuurlijk s er ook geen verlichting.
En dan nog een aantal kilometers tot het dichtstbijzijnde dorp.

De eerste avond rijden we 20 km om te gaan eten.
De dag er op eten we tussen de middag in een stad waar we naar toe zijn gereden.
We komen terecht in een vreetschuur.
Het is er niet zo duur.
Dat is te zien aan de grote families die hier komen eten.
Een gezin met 4 of 5 kinderen is hier normaal.
En de oudjes.
We vallen dus helemaal niet op.
Het eten is er redelijk.

We maken nog een tussenstop in Travistock.
Dit is een leuk plaatsje.
Het heeft een overdekte markt en leuke kleine winkeltjes.







Alleen jammer dat het regent.
Voor het avondeten slaan we broodjes en beleg in.
Dan hoeven we er vanavond niet nog eens op uit over die smalle paadjes.
Het blijft stinken op de kamer!
Ik heb al van alles geprobeerd om dat weg te krijgen, maar het blijft stinken.