Olomouc

Bij het uitchecken uit het hotel vanmorgen was alles aanwezig. Bij een stop om wat drinken te kopen, 60 km verderop, misten we een portemonnaie met creditcard. Uit z'n zak gevallen of toch laten liggen in het hotel? Eerst gebeld met het hotel, daar was niets gevonden. Toen met de bank gebeld om de creditcard te laten blokkeren. Terugrijden heeft geen zin. Jammer van het geld en de portemonnaie. Verder zat er niets waardevols in gelukkig. 😢
Om in Tsjechië gebruik te gen maken van de autowegen heb je een vignet nodig. Dus bij de grens het Poolse geld dat over was omgewisseld bij de grens en daarvan o.a. een vignet gekocht. Daar hebben ze een voor ons zeer ongunstige wisselkoers berekend!

We hebben een route ingepland over binnenwegen om wat meer van het landschap te kunnen zien.
Dat hebben we! Eerst was het landschap vlak en kon je heel ver kijken omdat er geen bebouwing of bossen waren. Vervolgens werd het glooiend met meer bebossing. Tenslotte moesten we hellingen van 12% op en af, over zeer smalle wegen. Ik reed, de foto's staan op mijn mans toestel, dus kan ik ze hier niet laten zien.
Met daartussenin dorpjes. Deze dorpjes bestaan vaak uit een straat met huizen die allemaal aan elkaar vast zitten, zoals een huizenblok. Ze zijn meestal allemaal verschillend, zowel van stijl als van kleur. Van vies bruin naar wit en alle kleuren van de regenboog, zelfs felgroen.



Tenslotte zijn we in het volgende hotel aangekomen. Zeer chick! Zo'n badkamer wil ik thuis ook wel!
Nog even snel het centrum verkennen met de en het stadhuis.



En natuurlijk beelden



en kunst


Er was ook een simultaanwedstrijd met een schaakgrootmeester aan de gang ...






En het restaurant waar we gegeten en gedronken hebben voor, omgerekend €14,40. 2 pilsjes, 1 limonade, en varkensschouder met friet en een salade. En als toetje een kapachita (flensje met jam en room).

Wenen

In de reis inbegrepen is een boottocht met riviertaxi van het hotel in Bratislava naar Wenen en weer terug.
Om 10:30 uur vertrekt de boot. We varen over de Donau. Blauw is die niet! We hadden verwacht om een aantal kastelen en/of ruïnes te zien onderweg. Helaas, er is er maar 1.


In Wenen zijn we al een paar keer geweest, dus de bezienswaardigheden hoeven niet zo nodig meer. We hebben lekker rondgeslenterd, gegeten en een ijsje gegeten.



Om 16:00 uur weer naar de boot voor de terugtocht.

Bratislava

Het is weer warm vandaag, 30* .
We maken een wandeling langs de Donau, het hotel staat aan de oever ervan, naar het nieuwe gedeelte van de stad.
Bratislava is en stad van tegenstellingen, oud en nieuw, en van standbeelden, modern en conservatief.











































Na een paar uurtjes rondwandelen, en de nodige pauzes met versnaperingen, heb je het wel gezien.
Het is een gezellige, gemoedelijke plaats. Leuk om een weekend in door te brengen.

Van Bardejov naar Bratislava

We hebben vandaag een lange rit voor de boeg dus we vertrekken op tijd. Slowakije heeft nog niet zo veel snelwegen. Zodra we het stukje snelweg oprijden dat er wel is worden we aangehouden door de politie. Vergeten een vignet te kopen en op de voorruit te plakken! Boete € 20. Er de opdracht om bij het volgende tankstation een vignet te kopen.

Het landschap is wel mooi, vooral de Donauvallei. Je rijdt daar tussen hoge bergen door waarin majestueuze dennen staan van wel 15 meter hoog. Helaas mag je nergens stoppen, het is beschermd gebied.
Even later is er een mogelijkheid om vanuit de auto een paar foto's te maken.












Even pauze om te eten. Het menu is in het Slowaaks, dus gokken wat we voorgeschoteld krijgen. Ik krijg een lekkere tagliatelle met kip in roomsaus, en ook komt er goulash met 3 sneden oud brood.
Maar ja, de ergste honger is gestild en de koffie is goed.


















Dan weer verder naar Bratislava. We arriveren bij het hotel, maar onze boeking is niet te vinden. Gelukkig hebben we de bevestiging bij. We krijgen een kamer, behoorlijk groot in het uiterste puntje van het hotel.
Nog even de stad vast een stukje verkennen en dan op tijd naar bed.

Naar Slowakije

Vanmorgen op weg naar Slowakije.
Deze keer niet over de snelweg, maar we nemen de b-wegen. Benieuwd waar we langs komen.
Als eerste. Stop werd ons Biecz aangeraden. Klein Krakau wordt het genoemd. Klein is het zeker! Er is een "groot" plein met een kerktoren waarvan af met trompetgeschal de tijd wordt doorgegeven. Verder is er een kerk/heiligdom gewijd aan een of andere heilige.



Maar daar houdt het mee op. Er zijn 759 inwoners, dus heel veel kleiner dan Krakau met zijn 450.000 inwoners.







We hebben wat gedronken, voor 2,30 zloty. Omgerekend 60 cent. Hebben broodjes en beleg en melk gekocht voor 18,59 zloty, omgerekend ongeveer € 4,50 en zijn weer verder gereden. We kwamen door een natuurgebied, Pierinygebergte, waar we een plekje om te lunchen hebben opgezocht.






Voor een oorlogskerkhof met gesneuvelde Oostenrijks/Hongaarse militairen staat een picknickplek. Een fietser schoof even later aan.
Verder naar de grens wordt de weg wel erg stijl met veel haarspeldbochten. Dat je de grens passeert is te merken aan het wegdek. Dat werd zodra we Slowakije kwamen erg slecht. Wel mooie natuur.






is een provincieplaats, wel aardig, een leuk plein, alles wordt of is al opgeknapt. De muntsoort is euro, dus dat is makkelijk. Wel is het nog een stuk goedkoper dan bij ons. Er is op dat moment een markt bezig met allerlei handgemaakte producten.


.


Het hotel ligt een stuk buiten de plaats op een heuvel, te ver om naar het centrum te lopen. Maar het is te warm om weer in de auto te kruipen. We kiezen ervoor om van het zwembad gebruik te maken om af te koelen. Een heel zwembad voor ons twee, lekker toch!
Vanavond eten we in het hotel. Mooi uitzicht op de omgeving vanaf het terras.

Auchswitz - Birkenau

Zeer indrukwekkend, onbegrijpelijk.
Iedereen heeft van de kampen in WO-2 gehoord. We hebben er allemaal wel iets van gehoord via school, tv, boeken enzovoort.
Ook andere kampen hebben wij bekeken, dus dan denk je voorbereid te zijn op wat je te zien en te horen krijgt op een excursie naar deze kampen.
Nee dus!
Wat op mij de meeste indruk heeft gemaakt is de grootte. En de aantallen van mensen die per dag vergast, opgehangen, doodgeschoten of op een andere manier gedood zijn. Een gaskamer kon 15000 mensen per dag verwerken. Daar waren er een stuk of 6 van in Birkenau. En het betrof hier niet de joden alleen maar ook politieke gevangenen, verzetsmensen, soldaten en gewoon mensen, zoaar van de straat geplukt.
Er zat wel een enorme logistieke organisatie achter. Per dag kwamen zoveel treinen aan als de gasamers konden verwerken.
Uit allerlei landen werden ze aangevoerd. In Birkenau zaten 40.000 mensen in barakken. Zij moeten werken, lijken verbranden en wat daar bij komt kijken, als ze konden, lichamelijk. Veldhoven heeft zoveel inwoners. De houten barakken zijn verloren gegaan, een aantal stenen barakken staan er nog.
Stel je voor, op dit aantal waren er 5 wc's.
We zullen maar hopen dat de mensheid lering heeft getrokken uit deze geschiedenis en dat het zich niet meer zal herhalen.
Ik voeg een paar foto's toe om het verhaal te verduidelijken, ze spreken voor zich.

Krakau 2

Met de tram richting oude stad. Eerst de grote markt met de lakenhal verkennen.



In die lakenhal zitten een hele boel kleine winkeltjes met producten voor de toeristen. Zoals ingelegde of gesneden houten kistjes, barnstenen sieraden, houten speelgoed, enzovoort. Aan een kant van de markt staat een toren waarvandaan ieder kwartier trompetgeschal klinkt. Naar iedere windstreek.




Hierdoor worden de vogels opgeschrikt, waardoor er dan een hele zwerm zwaluwen rond de toren vliegen.
Een stuk verder maken we gebruik van een city-toer, met uitleg in het Nederlands. Eerst naar de fabriek van Schindler en het getto.



Hier de toegangspoort met portretten van een paar van de medewerkers die door Schindler gered zijn. De regisseur van deze film, Roman Polanski, geboren in Krakau, was10 jaar toen de oorlog begon. Zijn familie is omgekomen, hij was op het platteland ondergebracht. Er is op de plek van de fabriek vorig jaar een museum geopend.
Het getto was helemaal ommuurd. Daarvan is nog maar een klein stukje overgebleven. Daarop zit een ringsplakkette.



De wijk is oud en vervallen. Zo was het in de oorlog ook.
De brug die de joden over moesten om in het getto te komen is er nog steeds. Er is ook een plein met stoelen. Als joden uit hun huis moesten mochten ze spullen meenemen. Het laatste dat ze meenamen was een stoel.



Op dit plein moesten ze zich verzamelen voordat ze afgevoerd werden. De stoelen bleven achter.

Daarna zijn we naar de "Joodse wijk" gegaan. Deze wijk is opgedeeld in en joods gedeelte met synagoges





en een christelijk deel met kerken.






Daarna hebben we nog rondgedwaald in de oude stad met allerlei bezienswaardigheden.