Op zoek

We gaan op weg naar het volgende adres.
Dat moet een park zijn met huisjes en kamers en suite bij een farm.
De navigatie stuurt ons naar een zeer afgelegen plek.
Geen mens te bekennen en er staat een vervallen schuur.
Dat kan niet goed zijn.
Nog een keer opnieuw instellen.
Nu worden we een andere richting op gewezen.
Via een karrepad, over een zeer smal weggetje naar een boerderij.








Het ziet er van buiten aardig uit.
De kamer is goed, van alle gemakken voorzien.
Maar, het is geen inn, maar een bed & breakfast.
Dus niets te eten of te drinken te koop.
Dat zou niet zo erg zijn mits we dicht bij een dorp of stad zouden zitten.
Maar we zitten echt in the middle of nowhere.
Ongeveer 5 kilometer van een normale weg.
Deze 5 kilometer hopen we telkens dat er geen tegenligger komt, anders moet iemand achteruit rijden tot een kruispunt of zo om te kunnen passeren.
En natuurlijk s er ook geen verlichting.
En dan nog een aantal kilometers tot het dichtstbijzijnde dorp.

De eerste avond rijden we 20 km om te gaan eten.
De dag er op eten we tussen de middag in een stad waar we naar toe zijn gereden.
We komen terecht in een vreetschuur.
Het is er niet zo duur.
Dat is te zien aan de grote families die hier komen eten.
Een gezin met 4 of 5 kinderen is hier normaal.
En de oudjes.
We vallen dus helemaal niet op.
Het eten is er redelijk.

We maken nog een tussenstop in Travistock.
Dit is een leuk plaatsje.
Het heeft een overdekte markt en leuke kleine winkeltjes.







Alleen jammer dat het regent.
Voor het avondeten slaan we broodjes en beleg in.
Dan hoeven we er vanavond niet nog eens op uit over die smalle paadjes.
Het blijft stinken op de kamer!
Ik heb al van alles geprobeerd om dat weg te krijgen, maar het blijft stinken.