zondag 24 februari 2013

Toch wee rsneeuw

Dan denk (hoop) je dat de winter voorbij is, maar dan gaat het sneeuwen.
En niet zo'n beetje ook.
Zo'n pak hebben we nog niet gehad
Dochter met familie kwam vanmiddag per slee.
Natuurlijk moet er dan een sneeuwpop gemaakt worden.




Volgens schoonzoon is het goede plaksneeuw.
Dus een paar ballen zijn zo klaar.
Hier het product van hun noeste arbeid.





Het is nu aan het dooien.
Ik ben benieuwd wat er morgenvroeg van de sneeuw en pop over is.

donderdag 21 februari 2013

Jammer maar helaas

Wat ik aan mijn stembanden heb heeft een naam.
Het heet "Reinke's oedeem".



Ik heb er 2 operaties aan gehad, ongeveer een jaar geleden.
Na de operaties heb ik stemoefeningen gehad van een logopediste.
Deze logopediste heeft me nu terug gestuurd naar de kno-arts.
De resultaten die we behalen bij de stemoefeningen zijn minimaal.
Mijn stem blijft hees na langer gebruik.
Ik krijg een brief mee waar een en ander staat uitgelegd.
Na een jaar zou mijn stem weer goed moeten zijn!

In het ziekenhuis krijg ik, na een gesprek met de arts een verdoving van de keel toegediend.
Dit is een akelig iets.
Het is dan net of je niet goed meer kan slikken.
Na een inwerktijd van een half uur kan het onderzoek beginnen.
Een dun slangetje wordt via een neusgat naar mijn stembanden gebracht.
Aan het uiteinde zit een kleine camera met een lampje.
Op een monitor is vervolgens te zien wat er binnenin gebeurd met mijn stembanden als ik geluid produceer.
De linker stemband doet het goed, maar de rechter golft waardoor de sluiting niet tot stand komt.
Er ontsnapt lucht tussendoor.

Daarna volgt er een gesprek met de arts.
Hij weet het niet meer!
Er is niets aan te doen volgens hem.
Een nieuwe operatie zal geen verschil maken.

Dus, ik moet er maar aan wennen.

Maandag ga ik terug naar de logopediste.
En dan?
Misschien een tweede opinie aanvragen?
Ik weet het niet!




maandag 18 februari 2013

Dag 8, maandag

We zijn weer thuis!
Vanmorgen moesten we al vroeg opstaan om te ontbijten om 7:00 uur.
Om 8:00 uur werden we opgehaald vanaf het hotel om naar het vliegveld gebracht te worden.
Daar inchecken en dan de bus in om vanaf het gebouw naar het vliegtuig gebracht te worden.
Het was zeker wel 30 meter!
Het vliegtuig was propvol.
Na een voorspoedige vlucht zijn we om 15:30 uur geland op Schiphol.
Voordat we onze koffers hebben ende auto gevonden is is het een uur later.
We komen dus in de spits te zitten.
Maar gelukkig geen files onderweg.
Om 18:00 uur zijn we thuis.
Nu eerst iets eten, we hebben de lunch gemist.
Of beter gezegd, in het vliegtuig is het eten niet al te best en peperduur.
Ik had een paar snacks meegenomen, maar daar vul je je maag niet echt mee.

Daarna de koffers uitpakken en even rustig op de bank zitten.
Morgen moeten / mogen we weer werken.

Het was een fijne vakantie met lekker weer.



zondag 17 februari 2013

Dag 7, zondag

Vandaag nemen we een rustdag.
Dat wil zeggen, we hebben geen plannen.
Voor de laatste keer wat rondkijken in de souvenierwinkeltjes.
Dit zijn de enige winkels die vandaag open zijn.
En die zijn er genoeg.








Nog een laatste keer langs het fort.




En nog wat deuren.













Dan inpakken, nog een laatste keer uit eten en dan op tijd naar bed.
Morgenvroeg worden we om 8:00 uur bij het hotel opgehaald en naar het vliegveld gebracht.

zaterdag 16 februari 2013

Dag 6, zaterdag


Vandaag gaan we met de "hop-on hop-of" bus naar Camara de Lobos.
Dit betekent in het Nederlands "rustplaats van zeehonden".
Vroeger was dit de plek waar de zeehonden kwamen om te eten en te paren en wat ze verder nog meer deden.
Als aandenken staat er een standbeeld.
Doordat er steeds meer mensen kwamen wonen die ook gingen vissen werden de zeehonden verdreven.
Er zijn er nu nog zo'n 50 die af en toe aanleggen.





Er wonen nu voornamelijk vissers en er komen veel toeristen.
Er staat een leuk kerkje met heel veel blad(?)goud.






We hebben er koffie gedronken, rondgelopen, foto's gemaakt en dan gaan we weer met de bus richting Funchal.


Onderweg stappen we nog even uit bij een modern winkelcentrum om te lunchen.




Ze hebben ook hier alle modezaken van Zara naar Tommy Hilfinger tot C&A.
De prijzen zijn gelijk aan die bij ons.
Het enige verschil is misschien dat er nu hier uitverkoop is.

Het hoogteverschil hier heeft er voor gezorgd dat we spierpijn hebben in onze bovenbenen en kuiten.
Daarom doen we het vandaag wat rustig aan met lopen en nemen vaker een rustpauze.
Er is vandaag een soort rommelmarkt waar ook de huisvlijt goed vertegenwoordigt is.
We hebben dus genoeg te zien.

vrijdag 15 februari 2013

Dag 5, vrijdag

Voor vandaag en morgen hebben we kaartjes voor de hop-on hop-of bus.
Dit is een buslijn die langs de bezienswaardigheden van Funchal en omgeving rijdt.
Als er iets is wat je nader wil bekijken, dan kun je uitstappen en met een volgende bus weer verder gaan.
Een hele rit, zonder uit te stappen, duurt ongeveer 1,5 uur.
Ondertussen krijg je via een koptelefoon uitleg over de omgeving en de geschiedenis er van.
Ik heb een paar foto's vanuit de bus genomen.
Helaas was toen de camera leeg.

Natuurlijk kwamen we langs bananen.




Als je goed kijkt zie je een paar blauwe plastic zakken.
Daarin zit een bananentros die wel 50kg kan wegen.






En we kwamen bij een vissersdorpje.





En een fontein.




Vroeger kwamen er heel wat beroemdheden naar Madeira.
Winston Churchill zat vaak te schilderen op dit plein.
Veel leden van diverse koninkrijken kwamen hier op vakantie of om gezondheidsredenen.
Zoals Sissy en koningin Amalia.

We zijn op een bepaald punt uitgestapt om koffie te drinken en een stuk te wandelen.
Het is vandaag heerlijk weer daarvoor.

Waar we zoal aan voorbij kwamen:












In de haven van Funchal lag een cruisseschip.




Vanavond zijn we wezen eten bij een restaurant waar ook weer live muziek werd gespeeld.
Deze keer een gitarist.
Gisteren en de dag ervoor was het fadomuziek, met 3 zangers en 1 zangeres.


donderdag 14 februari 2013

Dag 4, donderdag

Vandaag gaan we met de kabelbaan naar Monte, een plaatsje hoog in de bergen.
De kabelbaan begint in Funchal, dicht bij het hotel.
Er staan nog wat poppen met carnavalskledij.








Het is een hele tocht naar boven.
Dat is met die hoogtevrees van ons niet niks.
En dan waait het ook nog behoorlijk.




Het zijn 6-persoons gondels, wij zitten er alleen in.
In een kwartier tijd gaan we zo'n 3000 meter omhoog.
De auto's en huizen zijn dan ineens heel klein.
Wij ook!





Het uitzicht van bovenaf is wel weer mooi.






Er staat een leuk kerkje met een paar tegeltableau's.




Er is een dorpsplein waar iemand accordeon zit te spelen.
Er is een gezellig cafeetje waar we koffie drinken.
En er staan kraampjes waar van alles verkocht wordt.

Het is koud boven, dus koop ik een poncho. Die is hier een stuk goedkoper dan beneden.
Echte huisvlijt.





We besluiten om te voet naar beneden te gaan.
Je kan ook met een tobago, een soort houten kist waarin je naar beneden glijdt.
Deze wordt in bedwang gehouden door 2 mannen met touwen, die de vaart in bedwang houden.
Ze geven de tobago een duw en springen er achter op als hij vaart genoeg heeft.
Gaat het te hard dan springen ze er af en trekken aan de touwen.
Het gast griezelig hard! Je hoort dan ook regelmatig een gil.








Weer terug in Funchal gaan we eerst lunchen aan de kust.
Met stokbrood en ham en kaas.


Daarna bezoek ik het fort waar tevens een expositie is van moderne kunst.





De kunst stelt niet veel voor, het fort is de moeite waard.




Met uitzicht over de stad.



Uitzicht van beneden af en uitzicht naar de zeekant.

Voor de kust ligt een natuurlijke barrière van lavarotsen.




Het is dan ook nooit veroverd zolang als het er staat.
Al vanaf de tijd van Columbus, 1478.
Zijn eerste vrouw kwam van Madeira.
Hij heeft 4 jaar op het eiland gewoond.

Nog even een deur kieken en dan is de dag alweer voorbij.
Die deuren vertegenwoordigen een betere expositie dan die van het fortmuseum.
Maar ja, ze zijn dan ook geschilderd door de studenten van de kunstacademie hier in de stad.








woensdag 13 februari 2013

Dag 3, woensdag

Vandaag hebben we een bustocht naar het westelijke deel van Madeira.
We moeten al om 8:15 uur vertrekken.
Het ontbijt begint eigenlijk pas om 8:00 uur.
De baas, senor Dias, verzorgd ons ontbijt al om 7:15 uur.
En als toegift krijgen we 2 vruchten mee,
.



Ik heb ze nog nooit gezien!
Hier worden ze "Nono" genoemd.
Ze smaken als een fruitige mix van appel en peer, lekker.
De schil is niet eetbaar en er zitten zwarte pitten in ter grote van een halve knikker en net zo hard.


Eerst moeten we diverse hotels in het moderne gedeelte van Funchal langs om passagiers op te halen.
Gelukkig zitten wij in het oude gedeelte, daar is het veel knusser.
Het moderne bestaat uit hoogbouw en alles dicht op elkaar en de hoogteverschillen zijn enorm.
We gaan de bergen in.
Madeira is een heleboel bergen bij elkaar.
Het is ontstaan door een vulkaanuitbarsting en bestaat dus uit lavarots.
Lava is zeer vruchtbare grond.
Dat is ook wel te zien.
Door het subtropisch klimaat is de temperatuur vrij constant.
Het is hier nu winter, met een gemiddeld temperatuur van 16 tot 18 graden.
In de zomer is de gemiddelde temperatuur tussen de 20 en 24 graden.
Omdat het niet kouder wordt, kan men hier 4 keer per jaar oogsten.
Maar omdat het eiland uit bergen en rotsen bestaat is er geen vlakke akkerbouwgrond.
Men werkt hier met terrassen.
Na de ontdekking van het eiland kregen de mensen die hier gingen wonen een stukje grond.
Daarop mochten ze een huis bouwen.
Om in hun onderhoud te kunnen voorzien moest men wel zijn eigen groente en fruit verbouwen.
Daarvoor werden terrassen aangelegd.





Ze hebben een heel ingenieus bevloeiingssysteem, genaamd lavades.
Dit zijn waterlopen, die vanuit grote bassins uit naar de terrassen lopen en alles bevloeien.
Madeira is een grote producent van bananen.
Er zijn dan ook heel veel plantages daarvan.
De bananentrossen worden, terwijl ze aan de boom zitten, ingepakt in plastiek om de groei te bevorderen.
Onze gids heeft ons heel veel informatie gegeven deze trip, te veel om te onthouden.
Er wonen 280.000 mensen op het eiland, toeristen niet meegerekend.
De werkeloosheid is groot, zeker onder de jongeren.
Er is ook hier recessie. De woningprijzen zijn hoog, Enzovoort.
De op een na hoogste berg ligt hier op Madeira, de hoogste in Thailand.
Naar die berg zijn we ook geweest.
Ze hebben er een glazen platform gemaakt waardoor je naar beneden kunt kijken, de diepte in.
Ik heb me aar niet op gewaagd. Wim wel.
Het zicht naar beneden werd verhindert door de viezigheid die er op zit.
Maar het uitzicht is spectaculair!









Op die hoogte waait het behoorlijk.
Hier proberen een paar vrouwen hun producten te verkopen.
Met Kunstnijverheid, vooral borduren, verdienen veel vrouwen een centje bij.





Dan verder naar een ander plaatsje.
Daar maken we een stop om iets te drinken.
De gids heeft verteld dat zwarte koffie chino heet en koffie met melk (cappuccino) chinoise.
Met die wetenschap krijgen we de koffie die we willen.
We zitten lekker op een boulevard aan zee.
Met natuurlijk een palmboom.





Weer verder komen we bij Porte Moniz.
Hier zijn lavabassins waar in gezwommen kan worden.
Deze bassins zijn gevuld met zeewater dat binnenstroomt.
Ze zijn afgescheiden van de zee door muurtjes.
Je kunt hier goed zwemmen.









Het zeewater hier heeft een vrij constante temperatuur van 17 graden.

Het uitzicht van bovenaf is mooi.





Op het uiterste puntje van het vaste deel hebben we een lunch gekregen. deze was minder.

Er wed bediend in klederdracht.






Weer verder over bergen en door valleien.
Er zijn hier bossen, maar de bomen groeien heel langzaam.
Er zijn er in het verleden te veel gekapt en het duurt heel lang voordat er iets terug groeit.

We hebben nog een aantal plaatsen aangedaan en mooie foto's genomen.
Het is te veel om op te noemen.