Afdak in wording

Na een dag hard werken door echtgenoot en schoonzoon staan de palen in de grond.
Ze zijn aan de voor- en achterkant vastgezet.
De kleinkinderen hebben daarna geholpen met het opvegen van het zaagafval.





Morgen worden de overige balken geplaatst.

Alles tegelijk

Er zijn van die dagen dat er allerlei zaken tegelijkertijd gedaan moeten worden.
Toen ik vanmorgen op mijn werk kwam werd ik meteen aangesproken door een medewerkster in tranen.
Ik had mijn jas nog aan. Een van de directieleden had me zien aan konen rijden en kwam ook de administratie binnen gelopen.
Wat was er aan de hand?
Er was een brief uitgegaan naar alle leerlingen die toegelaten zijn volgend schooljaar.
Maar de brief was niet compleet.
Er had nog in moeten staan in welke afdeling ze geplaatst zijn.
Er hebben nota bene 4 mensen naar gekeken voordat deze brief verstuurd werd.
De schrijver, een coördinator die de correspondentie met en over deze leerlingen in haar pakket heeft, de pr-medewerkster en de rector.
Dus moesten er 364 brieven opnieuw gemaakt, gevouwen, in enveloppen gedaan en gefrankeerd worden.
Dat is nog niet zo erg als het personeel van de administratie voltallig is.
Maar, 2 hebben verlof, 1 is met een excursie mee naar Minsk in Rusland, en 1 moet met haar zoon aar het ziekenhuis.
Blijft over de roostermaker en ik.
Samen hebben we de klus geklaard.
Ik heb wel andere zaken door anderen laten doen.
Waaronder de directie.
En ze deden het zonder morren!
Vervolgens moest ik naar een vergadering, gelukkig een korte binnen school.
Dan gaat ook de roostermaker vakantie houden en run ik de zaken vanaf 1 uur alleen.
Gelukkig gaat de telefoon niet continue.
Ik kan nog een paar dingen tussendoor verwerken.
Personeelsdossiers bijwerken.
Een WIA aanvraag doen.
Contact leggen met een leverancier van promotiemateriaal.
Enzovoort.
Dan belt echtgenoot dat het hout voor het afdak is gebracht.
Dat moet achter op de plaats worden gelegd.
Dat lukt niet alleen en hij wil graag mijn hulp.
Dus sluit ik de school wat vroeger dan anders, er is toch bijna niemand meer en ga naar huis.
Thuisgekomen wordt het hout verplaatst.
Morgen komt schoonzoon helpen er een mooi bouwwerk van te maken.







"Wat is de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA)?
De Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA) regelt een uitkering als u ziek wordt, en na 2 jaar nog zo ziek bent dat u (deels) niet meer kunt werken. In deze wet gaat het om wat u nog wel kunt. De WIA vervangt de WAO."

Zilverstrand 3

Het is vandaag zondag.
Vannacht was het koud.
Dan merk je dat je thuis de luxe hebt van centrale verwarming en hier, in een stacaravan, het moet doen met een gaskacheltje dat in de huiskamer staat en niet alle ruimtes verwarmt.





Eerst maar eens informeren bij de receptie waar we bij vertrek de sleutel moeten laten.
En ook belangrijk, hoe laat de slagbomen in de ochtend open gaan zodat we het terrein af kunnen.
De receptie is gesloten en er hangt of ligt nergens informatie over.

Het uitzicht vanuit de achterzijde is mooi.
Je kijkt uit over het meer met aan de overkant het strand.





Een paradijs voor wandelaars en fietsers.
Dat zijn wij niet.

Zilverstrand 2

Nadat we boodschappen hebben gedaan in de campingwinkel, deze is 4x4 meter, gaan we Mol verkennen.
Deze plaats ligt dicht bij huis, maar we zijn nooit in het centrum geweest,
Nu we er geweest zijn snappen we ook waarom.

Er staat een kerk, de st Pieter, een raadhuis en er zijn de gebruikelijke winkels.
Het beeldje van de mol hebben ze "aangekleed", net zoals een boom een stukje verderop.
Veel meer is er niet te zien.









De middag brengen we door in het zwembad.
Het is er niet druk, een man of 30.
Ze hebben een lange glijbaan, een bubbelbad, een sauna, Turks stoombad, kinderbadjes en het grote zwembad.
'S-avonds uit eten bij chinees restaurant 'Dynastie'.




Het was heerlijk!

Ik heb gisteren de link niet goed genoteerd van de praktijk.
Het is: http://www.groeihuys.nl

De moeite van het kijken waard.

Zilverstrand

Het weekend dat we via www.vakantieveiling.nl voor 3 euro en de bijkomende kosten in de wacht hebben gesleept, is vrijdag begonnen.
Het was wel haasten.
Werken tot alf vier.
Dan snel naar huis.
Dat duurt in de spits die vrijdag's al wat vroeger begint ongeveer een half uur.
De koffer is al gepakt en samen met de overige benodigdheden in de auto gezet.
Danis het ongeveer een uurtje rijden.
Natuurlijk is er ook in België een file op vrijdagmiddag.
Inchecken kan tussen 3 en 8 uur.
We zijn er om half 6.
De spullen in de mobile home zetten, de kachel aanmaken en dan .....
Maar, de kachel werkt niet.
Daarvoor roepen we de hulp in van een buurman.
Deze heeft hem gelukkig snel aan de praat.
Dan weer de auto in naar Boxtel.
De nieuwe praktijk van schoondochter wordt vandaag geopend.
Het heet het Groeihuis.
In de praktijk zit niet alleen de verloskunde, maar ook echoscopie, psychologie, ergotherapie, bekkenbodemtherapie en er is nog plaats voor een kinderarts.
Het is er heel erg druk.




Maar we krijgen een rondleiding door het hele gebouw.
Ze zitten op een goed bereikbare plaats met veel parkeerruimte.
De inrichting is fris en open en heel uitnodigend.
Petje af voor de organisatie van het geheel!
Natuurlijk zijn ook de kleinzoons aanwezig.
Die moesten even poseren.




Daarna weer terug naar België, met een tussenstop op het huisadres.
We waren het brood vergeten!

Vakantie?

Het is het hele weekend mooi weer.
Dus allerlei werkzaamheden in de tuin gaan we aanpakken.
Er worden nieuwe bevestigingspunten in de grond geslagen om straks het nieuwe afdak op vast te maken.
Schoonzoon neemt dit voor zijn rekening.
Ondertussen ligt de kleinzoon, die op het moment de waterpokken heeft, lekker te skapen.




Dochter, kleindochter en ik gaan een paar winkels bekijken om uitleg te krijgen over naaimachines.
Dochter wil hier mee aan de slag.

Ondertussen is de betonnen barbecue afgebroken en in stukken gekapt.




Zondag is de tuin zelf aan de beurt.
Er moet gesnoeid worden.
De oude afgestorven plantenresten worden opgeruimd.
Een paar nieuwe plantjes worden geplant.
Bolletjes worden gezet.
Alles aanvegen.
En klaar is de tuin.




Was dat maar waar.
Over een paar weken wordt het hout voor het afdak bezorgd.
Zo gauw dat opgebouwd is kunnen we uit de zon buiten zitten.

Vandaag was de zon al zo fel dat ik flink verbrand ben door al dat werk buiten.

Voor de eerste keer heb ik ook eens geboden op een online vakantieveiling.
Mijn bod voor een weekend weg was het hoogste.
Een weekend op een vakantiepark in een luxe stacaravan voor 3 euro.
Wat valt het dan tegen als je de rekening gepresenteerd krijgt.
Administratiekosten voor de veiling 5 euro.
Dan de reserveringskosten van het vakantiepark zelf, de extra dingen waar je voor moet betalen zoals bijvoorbeeld toeristenbelasting en dergelijke zijn ook nog eens 100 euro.
Dus dat wordt toch nog een prijzig weekend.
Och ja, dan weet ik dat ook weer.
Eerst de kleine lettertjes lezen voordat je zo'n stunt uithaalt.
En dan gaat er ook nog iets mis bij de reservering.

Dagje goed besteed

Vanmorgen ben ik naar Heesch gereden.
Op verzoek heb ik boenwas mee gebracht om de kast te behandelen.
Dat is goed gelukt.
De hulp kan het nog een keer herhalen.
De boenwas staat in het kastje in het verwarmingshok.
Ook heb ik een fotolijstje meegebracht om de foto's van een stel kleinkinderen in te doen.
Het lijstje heb ik meteen maar opgehangen.

Ma moet om 11:10 bij de huisarts zijn om haar bloeddruk te laten controleren en te vragen aar andere pijnstillers.
Ze heeft last van artritis en dit is pijnlijk bij het lopen.
Van Naproxen, een pijnstiller, krijgt ze maagpijn, dus dat neemt ze niet meer.
Ze kan dit vervangen door Paracetamol.
3 Maal per dag 2 tabletten van 500 mg is het maximale dat ze in mag nemen.




Meteen een afspraak gemaakt voor de volgende bloeddrukmeting.
Ze komen nu aan huis. Ik heb gezegd dat dat voortaan moet omdat ma slecht ter been is.
Er is niet telkens iemand beschikbaar om haar er naar toe te rijden.

Van daaruit zijn we naar Oss gereden, naar de meubelboulevard.
Ma heeft een nieuwe leeslamp bij haar bed nodig.
De huidige is niet stabiel genoeg meer en kapot.

Bij Leen Bakker hebben we er een gekocht.




Die ligt nu in de auto.
Dan naar het centrum van Oss om te lunchen.
Dat was lekker.
We hebben nog even wat tijd om een winkel in te lopen.
Niets gekocht.
Dan op naar de orthopedisch schoenmaker.
Daar laten ze ons een hele tijd wachten.
Daarom moet de parkeermeter bijgevuld worden.
De schoenen worden aangepast.
Vooral de linkerschoen.
Die zit niet lekker.
Ma heeft telkens het gevoel dat de voet slaapt.
Nu maar weer een tijdje proberen en anders moet er opnieuw een afspraak gemaakt worden.

Terug in het appartement ga ik de lamp in elkaar proberen te zetten.
Helaas, hij is kapot. En een onderdeel ontbreekt.
Dus ik weer terug naar Leen Bakker om hem om te ruilen.
Gelukkig is er nog een op voorraad.
Nog een keer de lamp in elkaar zetten.
Gelukkig is deze heel en compleet!





Kees mag de oude een keer opruimen.
Ik heb geen idee waar ik hem moet laten.
Dan naar huis.
Het is al aardig laat geworden en ik wil voor de drukte thuis zijn.
Dit lukt niet! Het is druk op de weg.

Thuisgekomen heb ik geen zin meer om te koken.
Het is weer een tijd geleden dat we uit eten zijn geweest.
Dus 1 + 1 = 2
We gaan even naar de Griek, oftewel restaurant Rhodos.

Eindelijk betere temperaturen en verjaardagen

Een druk weekend.
Zaterdagochtend boodschappen doen, eten en naar een verjaardag.
Mijn petekind wordt 21.
Dus volwassen.




Als cadeau gaf ik een paar rozen, gemaakt van biljetten.


Dat is weer eens wat anders dan in een envelop.
Ik ben er wel een avond mee bezig geweest.
Het uitzoeken hoe zo iets moet en vervolgens doen.
Het ziet er altijd makkelijker uit dan het in werkelijkheid is.
Maar het is gelukt!
Ze was er blij mee.

Weer op tijd naar huis om de kleinkinderen op te vangen.
Hun ouders moesten naar een verjaardag ver weg.
Dus blijven ze ook slapen.

Zondagochtend worden ze opgehaald om naar een verjaardagsfeestje van de dochter van een vriendin te gaan.
Ze moeten verkleed komen, de kinderen.




Omdat het zo'n lekker weer is, de zon schijnt, geen wind, 12 graden, gaan we aan de slag om het resterende deel van het afdak af te breken.
Er moet een nieuw komen, iets groter en met een dak wat schuin afloopt en waar een dakgoot in verwerkt is.
Dochter en schoonzoon helpen mee terwijl hun jongste zijn middagdutje doet.
Zodra hij uitgeslapen is gaan we naar het laatste verjaardagsfeest van dit weekend.
De tweeling is jarig.
Een daarvan is ook een petekind.

En dan is het weekend al weer voorbij.

Werk

Weer een week voorbij met veel werkzaamheden.
Meestal heb ik donderdag mijn vrije dag.
Gisteren moest ik echter naar een na- en bijscholingsdag voor personeelszaken op het hoofdbureau.
Dat staat in Tilburg, een beetje centraal ten opzichte van de scholen die er bij horen.




Op alle scholen begint nu de formatie.
Er is bekend hoeveel nieuwe leerlingen konen.
Dus dan kan er gerekend gaan worden hoeveel lessen voor de verschillende vakken nodig zijn.
En vervolgens moet dit verdeeld worden aan het personeel.
Dan zijn er personeelsleden over of tekort.

Ook daarvoor is zo'n bijeenkomst belangrijk.
We wisselen gegevens uit.
Er worden cases besproken.
En er wordt dus volop genetwerkt.

Ik heb er veel van opgestoken en weer wat leuke contacten gelegd.

Vandaag op school heb ik meteen een paar dingen uitgeprobeerd en vast in de week gelegd.
Dus ook al was het mijn vrije dag, het heeft nu al veel opgeleverd.

Nieuw

Vandaag had ik een afspraak om een second opinion voor mijn stembanden in te winnen.
Deze arts was aangeraden door de logopediste.
Hij is, volgens haar, een autoriteit op dat gebied.

In 2002 is er een beluit genomen om de ziekenhuizen van Oss en Veghel samen te voegen.
Daarvoor moest er een heel nieuw ziekenhuis gebouwd worden in Uden.
Dat nieuwe ziekenhuis, Bernhoven, is afgelopen weekend in gebruik genomen.
Vandaag waren de eerste afspraken.

Daarvan was ik er een.
Je kon merken dat nog lang niet alles op rolletjes liep.
Hoewel alles duidelijk staat aangegeven merk je dat veel mensen de wegaanduiding niet snappen.

Het begon al bij de parkeerplaats.
De toegangsweg was nog niet af. De rijroute stond nog niet aangegeven waardoor de automobilisten opstoppingen veroorzaakten. Vandaag hoefde men nog niet te betalen om te parkeren.
Vervolgens is het een heel eind lopen naar de hoofdingang.
Heeft iemand een rolstoel nodig, dan ben je te beklagen.
Eerst moet de begeleider 200 meter lopen om een rolstoel te halen, dan terug naar de auto om degene die moeilijk ter been is op te halen. En bij het vertrek dit zelfde in omgekeerde volgorde.

De wandelroute van parkeerplaats naar ingang was nog onder constructie.
Binnengekomen loop je in een opstopping omdat mensen op het bord kijken welke route ze moeten nemen.
Op den duur went men hier wel aan. Het staat op meerdere plaatsen aangegeven, maar als je de eerste keer hier binnenkomt weet je dat natuurlijk nog niet.





Aangekomen bij de balie van de KNO (Keel, Neus en Oorartsen) wordt ik weer richting ingangsbalie gestuurd om een pasje te laten maken.
Daar hebben ze nog niet alle benodigde spullen, zoals printpapier, hoesjes om de pasjes in te doen, routekaartjes (?). Dat wordt me verteld door een mevrouw die zeer gestressed is. Het is haar eerste werkdag.

Weer terug bij de kno afdeling zit ik lekker in de zon.
Ik denk dat het hier in de zomer heel erg warm zal worden.
Er zijn geen kapstokken, dus iedereen zit met hun warme jassen op schoot.
Ook de afspraken lopen nogal achter. Na bijna een uur na de afgesproken tijd ben ik eindelijk aan de beurt.
Mijn keel moet verdoofd worden voor het onderzoek.
Maar de spray is op!
De arts gaat zelf op zoek naar een nieuwe voorraad.
De assistentes zijn ergens anders mee bezig.

De stembanden zien er goed en gezond uit.
Alleen sluiten ze niet goed op elkaar aan.
Dit moet door oefening goed komen.
Maar dat heb ik al een jaar gehad zonder verbetering.
Daarom moet er nog een afspraak gemaakt worden voor een ander onderzoek.

Deze afspraak moet in het kamertje naast dat van de arts gepland worden door een assistent.
Maar daar is een monteur bezig een of ander apparaat te installeren,
In een ander kamertje doet de computer het nog niet.
Besloten wordt dat ik een brief zal krijgen met de datum en tijd van deze afspraak.
De assistent heeft het genoteerd.
Ik wacht af.

Nadat de verdoving uitgewerkt is mag ik naar huis rijden.
Het ziekenhuis ligt op een goed bereikbare plaats, dicht bij de snelweg.
Ik ben daarom snel weer thuis. Het is te rijden binnen 30 minuten.