donderdag 18 oktober 2012

Vakantie met hindernissen

Op vrijdagavond denk je: lekker, Herfstvakantie! Alle dagen uitgestippeld, vol programma met leuke dingen.
Zaterdag ging nog goed. Inkopen doen, niet te veel want we zullen de komende week veel weg zijn.
De kinderen van de zoon zijn er het weekend, dus die dag zit vol. Tegen de avond, als zoon en familie naar huis is, komt dochter met familie eten.
Daarna gaan de kleinkinderen in bad, dat is altijd een feest voor hen, lekker spetteren.
Met het uit bad tillen van de jongste knapt er iets in mijn rug. Gevolg, ontzettende spierpijn. Ik kan amper op en neer.
'S-nachts spelen mijn darmen op en moet ik snel naar het toilet. Dit gaat moeizaam door mijn pijnlijke rug, ik haal het net!
Er moet nog iets meer aan de hand zijn want plotseling lig ik op de vloer van de badkamer, flauwgevallen.
Dit overkomt me die nacht nog een keer. Wat is het probleem?
De huisarts komt met de diagnose. Uitdroging door de diaree die al ruim 2 weken duurt. Dus stoppers gekregen en het advies veel te drinken.
Hierdoor is ons vakantieprogramma in de war.
Maandag thuis, op de bank, doorgebracht, met toch nog de nodige wc-bezoeken.
Dinsdag is dochter jarig. Ze viert vandaag haar verjaardag in zeer besloten kring, voor familie en vrienden op een later tijdstip. Het gaat met mijn lijf gelukkig wat beter. Dus toch maar even snel op de koffie bij haar.
Daarna naar Kleef, Duitsland.
In Duitsland is de belasting niet verhoogd zoals in Nederland. Dus kleren en zo zijn er een paar procent goedkoper.
We hebben daarom een aantal overhemden gekocht.
En natuurlijk de stad verkend. Ik ben allen vergeten om foto's te maken.
Toen ik er aan dacht was het alweer tijd om terug naar huis te gaan.
Hier toch een foto van een scène waar we op de terugweg langskwamen.



De diaree is over, de rugpijn minder. Nu heeft de baas last van tandpijn.
De volgende dag zijn we naar Haarlem gereden.
Deze stad wilde ik altijd al een bezoeken.
Het is een van de oudste steden van Nederland, een vestingstad.



Met veel grachten, monumentale gebouwen, smalle steegjes, knusse hofjes, een compacte binnenstad, veel cafés en restaurantjes, studenten en heel veel fietsen!














We hebben heel wat gelopen om alles te kunnen zien en genieten.


Er zijn leuke winkeltjes met allerlei producten. Je ruikt wat er te koop is in het voorbij lopen.


Zoals de chocolaterie.





En veel specialiteiten winkeltjes, zoals "Huismuis", waar ze alles hebben op het gebied van koken.




En overal staan fietsen, omdat dat de snelste manier van vervoer is door een stad met smalle steegjes.






Om zes uur, moe van het lopen, gaan we op weg naar huis.
We komen al snel in een file terecht.
Dus besluiten we om de eerst mogelijke afslag te nemen om een hapje te gaan eten.
We komen terecht in Grieks restaurant "Alexandros" in Amstelveen.
Dat blijkt en zeer goede keus te zijn geweest.
Lekker eten, gezellig en goede snelle service.
Daar denken veel mensen met ons hetzelfde over. Het zit vol!






Thuisgekomen vraagt dochter of ik wil komen oppassen.
Er is een nichtje geboren, Fenna, en schoonzoon wil even bij zijn zus in het ziekenhuis gaan kijken naar de nieuwe wereldburger.
Ze is klein, 2600 gram, met de keizersnee gehaald.
Maar alles is goed.
Proficiat!

Geen opmerkingen: