Net als Luc. Het gaat gelukkig al weer veel beter met hem.
We zijn vanmiddag bij onze zoon geweest. Zijn oudste was snipverkouden. De jongste moet aankomende donderdag geopereerd worden aan een breuk.
Opa fungeert als kussen.
Ook op mijn werk worden we geconfronteerd met ziekte. Een zoon van een collega dacht kankervrij te zijn, maar kreeg de teleurstellende mededeling dat er nog een restverschijnsel zat. Een koormaatje van een andere collega moest onder het mes met prostaatkanker. Een andere collega is bij een operatie aan haar gehoor aan haar evenwichtsorgaan verstoord geraakt. En ga zo maar door.
Ieder huisje heeft zijn kruisje.
Mijn echtgenoot heeft te horen gekregen dat hij na week 32 overcompleet s, ontslag dus? Ach we zien het allemaal wel. Er zijn altijd ergere dingen! Dus we houden de moed er in en hebben een vakantie geboekt! Tenminste iets leuks om naar uit te kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten