woensdag 13 februari 2013

Dag 3, woensdag

Vandaag hebben we een bustocht naar het westelijke deel van Madeira.
We moeten al om 8:15 uur vertrekken.
Het ontbijt begint eigenlijk pas om 8:00 uur.
De baas, senor Dias, verzorgd ons ontbijt al om 7:15 uur.
En als toegift krijgen we 2 vruchten mee,
.



Ik heb ze nog nooit gezien!
Hier worden ze "Nono" genoemd.
Ze smaken als een fruitige mix van appel en peer, lekker.
De schil is niet eetbaar en er zitten zwarte pitten in ter grote van een halve knikker en net zo hard.


Eerst moeten we diverse hotels in het moderne gedeelte van Funchal langs om passagiers op te halen.
Gelukkig zitten wij in het oude gedeelte, daar is het veel knusser.
Het moderne bestaat uit hoogbouw en alles dicht op elkaar en de hoogteverschillen zijn enorm.
We gaan de bergen in.
Madeira is een heleboel bergen bij elkaar.
Het is ontstaan door een vulkaanuitbarsting en bestaat dus uit lavarots.
Lava is zeer vruchtbare grond.
Dat is ook wel te zien.
Door het subtropisch klimaat is de temperatuur vrij constant.
Het is hier nu winter, met een gemiddeld temperatuur van 16 tot 18 graden.
In de zomer is de gemiddelde temperatuur tussen de 20 en 24 graden.
Omdat het niet kouder wordt, kan men hier 4 keer per jaar oogsten.
Maar omdat het eiland uit bergen en rotsen bestaat is er geen vlakke akkerbouwgrond.
Men werkt hier met terrassen.
Na de ontdekking van het eiland kregen de mensen die hier gingen wonen een stukje grond.
Daarop mochten ze een huis bouwen.
Om in hun onderhoud te kunnen voorzien moest men wel zijn eigen groente en fruit verbouwen.
Daarvoor werden terrassen aangelegd.





Ze hebben een heel ingenieus bevloeiingssysteem, genaamd lavades.
Dit zijn waterlopen, die vanuit grote bassins uit naar de terrassen lopen en alles bevloeien.
Madeira is een grote producent van bananen.
Er zijn dan ook heel veel plantages daarvan.
De bananentrossen worden, terwijl ze aan de boom zitten, ingepakt in plastiek om de groei te bevorderen.
Onze gids heeft ons heel veel informatie gegeven deze trip, te veel om te onthouden.
Er wonen 280.000 mensen op het eiland, toeristen niet meegerekend.
De werkeloosheid is groot, zeker onder de jongeren.
Er is ook hier recessie. De woningprijzen zijn hoog, Enzovoort.
De op een na hoogste berg ligt hier op Madeira, de hoogste in Thailand.
Naar die berg zijn we ook geweest.
Ze hebben er een glazen platform gemaakt waardoor je naar beneden kunt kijken, de diepte in.
Ik heb me aar niet op gewaagd. Wim wel.
Het zicht naar beneden werd verhindert door de viezigheid die er op zit.
Maar het uitzicht is spectaculair!









Op die hoogte waait het behoorlijk.
Hier proberen een paar vrouwen hun producten te verkopen.
Met Kunstnijverheid, vooral borduren, verdienen veel vrouwen een centje bij.





Dan verder naar een ander plaatsje.
Daar maken we een stop om iets te drinken.
De gids heeft verteld dat zwarte koffie chino heet en koffie met melk (cappuccino) chinoise.
Met die wetenschap krijgen we de koffie die we willen.
We zitten lekker op een boulevard aan zee.
Met natuurlijk een palmboom.





Weer verder komen we bij Porte Moniz.
Hier zijn lavabassins waar in gezwommen kan worden.
Deze bassins zijn gevuld met zeewater dat binnenstroomt.
Ze zijn afgescheiden van de zee door muurtjes.
Je kunt hier goed zwemmen.









Het zeewater hier heeft een vrij constante temperatuur van 17 graden.

Het uitzicht van bovenaf is mooi.





Op het uiterste puntje van het vaste deel hebben we een lunch gekregen. deze was minder.

Er wed bediend in klederdracht.






Weer verder over bergen en door valleien.
Er zijn hier bossen, maar de bomen groeien heel langzaam.
Er zijn er in het verleden te veel gekapt en het duurt heel lang voordat er iets terug groeit.

We hebben nog een aantal plaatsen aangedaan en mooie foto's genomen.
Het is te veel om op te noemen.